Każdego dnia tysiące dzieci
giną — bezbronne,
niewinne,
w imię wolności i wyboru.
Herod trzeciego
tysiąclecia.
Matka nie ma dokąd uciec,
klinikom płacą
współcześni
Herodowie.
Europa się starzeje,
Polska się starzeje,
coraz mniej
dzieci.
Staruszki z pieskami na spacerze
czekają
na zastrzyk
słodkiej śmierci —
eutanazji.
Gdzie nie ma Boga,
umierają dzieci,
umiera życie.
28 grudnia 2024, godz. 17:00
Jan Mieńciuk
– Proś o znak, a Pan go
da.
– Mam swoje plany, swoje wizje,
nie będę Boga
wystawiał na próbę.
Król buduje świat według siebie.
Ona też miała swoje plany,
czekała na dzień, gdy z
Oblubieńcem
połączy swe życie.
Aż nagle On przyszedł,
w blasku chwały:
– Oto poczniesz i porodzisz Syna.
– Jakże to się stanie? Męża nie znam,
oblubieniec
mieszka w oddali.
– Duch Święty zstąpi na Ciebie,
a Ty
powiesz: „Oto ja, Służebnica Pana.”
tam, gdzie wiek już dawno wygasił nadzieję,
Bóg przemówił
raz jeszcze.
Staruszka poczęła Syna, a Zachariasz,
niemy
świadek, na tabliczce pisze:
– Imię jego będzie Jan.
Zasady przeminęły.
Schematy upadły.
Bóg nie zna
ograniczeń.
Serce starca rozradowało się,
a usta otworzyły:
–
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
który nawiedził swój lud i
wyzwolił.
A ludzie pytali zdumieni:
– Kim będzie to
dziecko?
nie zwlekała. Poszła służyć tej,
która w zdumieniu
witając ją, rzekła:
– Skądże mi to, że Matka mojego
Pana
przychodzi do mnie?
I Maria odpowiedziała pieśnią:
„Wielbi dusza moja
Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.”
Od
tej chwili wszystkie narody
powtarzają jej słowa.
na niebie rozbłysła gwiazda,
na ziemi –
Dziecię.
Tajemnica Miłości.
Lecz świat tego nie zauważył.
Zbyt zajęty rachowaniem
zysków,
ściganiem osiągnięć,
pragnieniem władzy.
Na wzgórzach pasły się trzody.
I tylko pasterze, ludzie
prości,
usłyszeli głos anioła:
– Narodził się
Zbawiciel.
Pan ukazał swoją moc.
biedni, odrzuceni,
z darami prostymi:
dzban mleka,
trochę sera –
największy skarb ubogich.
A potem przybyli Mędrcy:
królowie i uczeni,
niosąc
złoto, kadzidło i mirrę.
Przed Bogiem wszyscy są równi.
Człowiek wierzy w swój rozum,
podbija przestrzeń
międzygwiezdną,
tworzy sztuczne słońca,
przemienia
samego siebie.
Lecz czy potrafi uwierzyć
w coś, co wykracza poza
logikę?
Czy pozwoli Bogu
zająć pierwsze miejsce w swoim
sercu?
Człowiek trzeciego tysiąclecia
tworzy nowe zasady i
prawdy,
ale zapomina, że to słowo proroka
przetrwało
wieki.
Na niebie wciąż płonie Gwiazda,
a Boże Dziecię puka do
drzwi.
Czy otworzysz serce?
Chorzów 24 grudnia 2024 r. 17,00
Jan Mieńciuk
Pierwsza
uwierzyła Bogu,
powiedziała: „Niechaj się stanie.”
Słowo
Ciałem się stało.
Modlitwa Maryi
„Oto ja, służebnica
Pana.
Niechaj się stanie według Twego słowa.”
Człowiek XXI wieku
Zatroskany o
codzienność,
nieustannie prosi Boga,
Który zna serce człowieka,
wie, co jest słuszne.
Pokój
światu daj.
Nie
wysokie to drzewo,
Szeroko rozłożone gałęzie.
Trzeba
wysiłku i odwagi,
Ludzie zawsze coś mówią, komentują.
Obok tego drzewa – sykomory,
Jezus będzie szedł, jego
uczniowie,
Tłum ciekawskich i chorych,
Ze wszystkich stron
otoczony.
Pragnienie – zobaczyć Proroka Czasów.
Zacheusz wiedział
– groźne legendy:
Z tego drzewa trumny są robione,
Drzewem
śmierci nazywają.
Zobaczyć Jezusa,
Największe pragnienie
Celnika.
„Zacheuszu – zejdź prędko!
Dziś muszę zatrzymać się
w twoim domu,
Który umarłeś dla wszystkich zasad,
Schematów
przyjętych w świecie.”
Od dziś żyjesz
Dla Twojego Zbawiciela.
Drzewo śmierci
stało się
Drzewem Zbawienia.
Św. Jadwiga 19-12-2024 07:59
Jan Mieńciuk
W piątek, 13 grudnia 2024 r., Chorzowski Klub Pokolenie wypełniły po brzegi dźwięki nostalgicznej muzyki i zadumanej poezji. Tego dnia, przypadająca rocznica wprowadzenia stanu wojennego przez generała Wojciecha Jaruzelskiego, była okazją do refleksji. 13 grudnia 1981 r. generał ogłosił stan wojenny, tłumiąc ruchy wolnościowe „Solidarności”.
Podczas wieczoru wystąpili Marek Biniek (gitara) oraz Krzysztof Kasperczyk, który zaprezentował własne wiersze. Koncert zatytułowano „Słowo na niedzielę”. W wydarzeniu wzięli udział m.in. radny miasta Chorzów Krzysztof Łazikiewicz, dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego w Chorzowie Grażyna Widera, a także grupa miłośników muzyki i poezji, którzy cenią ten gatunek artystycznych doznań.
Jan Mieńciuk
2024-12-11 06:05
Jan Mieńciuk
Na długo przed rozpoczęciem kampanii wyborczej do parlamentu, działacze Platformy Obywatelskiej rozwieszali na wiatach przystankowych plakaty z hasłem „PiS – drożyzna”. Już wtedy, jak w wielu poprzednich latach, towarzyszyły temu liczne obietnice Donalda Tuska. Ludzie jednak pamiętają – obietnice składane przez Tuska i PO często kończyły się ich łamaniem, podwyżkami cen i rozczarowaniem.
Polacy, jak zawsze, chętnie wsłuchują się w przekaz medialny. W przeszłości dominował TVN, obecnie informacje docierają do nas niemal z każdego kanału. Wyjątkiem pozostają nieliczne stacje, jak TV Trwam czy TV Republika. Wielu dziennikarzy mówi to, co im polecono – z obawy przed utratą pracy, bo przecież za coś trzeba żyć.
Kampania prezydencka ledwie się rozpoczęła, a już pojawiły się liczne oszczerstwa i insynuacje. Jednym z przykładów jest absurdalny zarzut, jakoby premier Mateusz Morawiecki miał planować podział Ukrainy wspólnie z Rosjanami. Jedni reagują śmiechem i pukaniem się w czoło, inni natomiast zastanawiają się, czy może być w tym ziarno prawdy – w końcu słowa te padły z ust ważnej osoby w rządzie.
Niestety, powtarzane w mediach kłamstwa mają to do siebie, że z czasem zyskują wiarę u części społeczeństwa. Tak działa propaganda – odpowiednio dawkowana, potrafi przekonać nawet najbardziej sceptycznych.
Z każdym dniem narasta zmęczenie materiałami ukazującymi hipokryzję politycznych przeciwników. Filmiki, plansze, prezentacje – choć trafne i często prawdziwe, nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty. Podobnie było przed poprzednimi wyborami parlamentarnymi – argumenty logiczne i faktyczne okazały się niewystarczające, a wybory zakończyły się, jak się zakończyły. Dziś wszyscy za to płacimy.
Dlatego potrzebujemy czegoś więcej. Nie wystarczą same dane, liczby czy analizy. Potrzebne jest prawdziwe zjednoczenie – jedność, która przekracza podziały polityczne i medialne. A to jednoczenie może dokonać się jedynie poprzez modlitwę.
Wierzę, że potrzebujemy wspólnej, ogólnonarodowej modlitwy, która zjednoczy wszystkich prawomyślnych Polaków. Kościół jako instytucja tego nie zaproponuje – biskupi są zajęci swoimi sprawami, jak choćby wyborem nowych hierarchów. Inicjatywa musi wyjść od ludzi – tych, którzy są wrażliwi na dobro wspólne i potrafią dostrzec potrzeby bliźnich.
Pamiętamy, jak wielka radość ogarnęła Polaków po wyborze kardynała Karola Wojtyły na papieża. To właśnie modlitwa – wspólna i szczera – stała się fundamentem jedności narodu, która w późniejszych latach przyczyniła się do upadku komunizmu.
Dziś, w obliczu wyzwań, przed którymi stoimy, ponownie potrzebujemy tej samej siły. Tylko zjednoczeni wokół wartości, w duchu modlitwy i solidarności, możemy przetrwać burze współczesnego świata.
Nie wystarczy już tylko walka w sferze medialnej czy politycznej. Potrzebujemy czegoś głębszego – duchowej odnowy i jedności narodowej. Modlitwa była i zawsze będzie źródłem siły dla Polaków. Wspólnie możemy odnaleźć drogę ku lepszej przyszłości.
Jan Meńciuk. 9 grudnia 2024 r.
Tylko wspólna modlitwa i zawierzenie Bogu naszej
Ojczyzny przyniesie zwycięstwo.
Nie wystarczą najpiękniejsze
hasła ani najmądrzejsze programy. Przeciwnicy również mają swoje
programy, wyrafinowane zdolności i środki manipulacji
społeczeństwem.
Pokazywanie błędów oponentów nie
przyniesie wielkich efektów, a często nie przynosi
żadnych.
Podkreślanie własnych zasług dla Ojczyzny czy
społeczności także nie wystarczy. Trzeba, by inni, zwłaszcza ci o
odmiennych poglądach, dostrzegli te zasługi i dobre czyny — a to
jest o wiele trudniejsze.
Oponenci zawsze będą przeinaczać słowa i
umniejszać wszelkie dobre działania prawicy.
Nie jest to walka
między ludźmi ani nawet między partiami. Toczy się walka między
zwierzchnościami, czyli między mocami dobra i zła. Transparenty,
hasła, manifestacje — przeciwnicy robią to samo.
Należy
pamiętać, że spośród wszystkich istot na świecie szatan jest
najbardziej przebiegły. Potrafi wykorzystać inteligentów,
profesorów i teologów do burzenia porządku.
Wygrana Trumpa wcale nie była pewna. Jego
oponentka miała bardzo wysoką pozycję. Jednak amerykańscy
chrześcijanie dostrzegli w Trumpie jedyną szansę na odbudowę ładu
moralnego. Przyczynili się do jego zwycięstwa nie tyle hasłami,
ile powszechną modlitwą. To właśnie modlitwa zjednoczyła
prawomyślnych Amerykanów.
Jan Mieńciuk 1grudnia2024r.
Wszystko mija i przemija
za
latem jesień maszeruje
zielone liście ozłoci
zima
śnieżną bielą przykryje
A ja się cieszę że
właśnie
tak się dzieje
siwy włos zdobi skronie
serca wolny rytm
Dziękuję Bogu za czas dany
kwietną
wiosnę gorące lato
jesieni owoców pełne kosze
wielki
Boga Dar
U schyłku dnia wieczorem
na
progu swego domu siądę
sumienia rachunek zrobię
nim
zgaśnie słońca ostatni blask
Boże Ojcze dziękuję Tobie
za
deszcze słońca
że łzą umywałem oczy
aby w prawdzie
widzieć świat
O jakże wielki jesteś Boże
dałeś
nam życia Dar
wieczność obiecałeś
pozwól mieszkać
w
Królestwie Twoim nam.
Chorzów 2024-12-05 13:20
Jan
Mieńciuk
Człowiek od zarania dziejów tworzył obrazy, które pozwalały mu utrwalać swoją obecność oraz dokumentować historię swojego istnienia. Najstarszym znanym przykładem jest malowidło wykonane czerwoną ochrą, przedstawiające troje ludzi polujących na dziką świnię. Zostało ono odkryte w jaskini Leang Karampuang na wyspie Sulawesi (Celebes) w Indonezji. Badania laserowe wykazały, że malowidło ma aż 51 200 lat, co czyni je najstarszym freskiem na świecie. (Tę sensację, za Internetem, przybliżył Adam Pucia).
Podobnie i dziś człowiek nieustannie stara się utrwalać obrazy oraz miejsca, w których przebywa, wykorzystując najnowsze technologie i techniki fotograficzne.
We wtorek, 12 listopada 2024 r., w holu WDK "Batory", Aleksandra Krzyżanowska – specjalistka ds. animacji społeczno-kulturalnej – uroczyście otworzyła doroczną wystawę Komisji Fotografii Krajoznawczej PTTK Chorzów pt. „W Polsce i nie tylko 2024”.
W wydarzeniu wzięło udział 23 fotografów, którzy zaprezentowali 46 wyjątkowych prac. Każda fotografia odzwierciedlała niepowtarzalny klimat i urok miejsc, tworząc różnorodne perspektywy otaczającej rzeczywistości.
Marek Śliwiński w tekście folderu otwarcia wystawy napisał, że:
„Fotografia to nie tylko dokument, ale także dzieło wykreowane przez twórcę. Opiera się ona na interpretacji kontekstów kulturowych i krajobrazowych, pozwalając zagłębić się w tradycje, rytuały oraz codzienne życie mieszkańców różnych zakątków świata.”
Współczesna fotografia, mimo że czasami korzysta z zaawansowanych programów graficznych, przede wszystkim wyraża wrażliwość i estetykę autora. To „oko fotografa” oraz jego umiejętność uchwycenia obrazu stanowią kluczowy element dzieła.
Dodatkowo, na stole wernisażowym – z inicjatywy Adama Puci – zaprezentowano kronikę KFK, album fotografii przedstawiających chorzowskie szkoły z lat 80 oraz wiersz, napisany przez Wacława Pieńkowskiego, z okazji 10. rocznicy Wolnej Polski. Wiersz został wydrukowany na fiszce wykonanej z ręcznie czerpanego papieru.
Najbardziej zachwyciło mnie zdjęcie Romana Kuci prezentujące żurawi na tle zachodzącego słońca.
Jan Mieńciuk
.JPG)
W sobotę, 16 listopada 2024 roku, o godzinie 12:00, rondo znajdujące się u zbiegu ulic Strzelców Bytomskich, Głogowskiej i Władysława Truchana w Chorzowie uroczyście nazwano imieniem Antoniego Sorichty. Uczczono w ten sposób jego pamięć w pierwszą rocznicę śmierci.
Antoni Sorichta był jednym z najbardziej zasłużonych mieszkańców naszego miasta w okresie wielkich przemian społecznych oraz działalności ruchu Solidarność. Osoby, które znały go bliżej, wspominają go jako człowieka głęboko religijnego, skromnego i bezinteresownego, zawsze gotowego nieść pomoc innym.
Serdeczne podziękowania kierujemy do Rady Miasta Chorzowa za
uchwałę z dnia 29 sierpnia 2024 roku, która w sposób szczególny
upamiętniła jego zasługi.
Jan Mieńciuk
To, że żyję, że jestem - zawdzięczam Bożej Opatrzności i
Aniołom.
Bóg okazuje swoją łaskę przez dobrych ludzi,
których stawia na mojej drodze.
W kościele Świętej Jadwigi, w piątek 15 listopada 2024 roku o godzinie 18:00, zostanie odprawiona msza święta w szczególnej intencji dziękczynnej do Bożej Opatrzności i Aniołów, jako podziękowanie za ludzi, którzy okazali mi pomoc.
Jest to intencja dziękczynna za wszystkich, od których w życiu doświadczyłem ogromu dobra. Gdybym chciał wymienić wszystkie osoby i sytuacje, byłaby to bardzo długa lista. Pozwolę sobie jednak przywołać kilka wyjątkowych chwil:
- Kilkanaście lat temu, moja serdeczna koleżanka, a bardziej przyjaciółka, na moją prośbę przewiozła mnie na pogotowie, gdy źle się poczułem. Diagnoza wskazała objawy udaru mózgu, a szybka pomoc zapobiegła poważnym następstwom.
- Raz zdarzyło mi się zostawić teczkę z dokumentami i kartami płatniczymi w pomieszczeniu socjalnym. Przyniósł mi ją bezdomny, mimo że ktoś mógłby powiedzieć, że to „menel”.
- W zeszłym roku, przed wyjazdem do Krakowa na Ogólnopolską Pielgrzymkę Kolejarzy, modliłem się przy zapalonej świecy (gromnicznej), którą nieumiejętnie zgasiłem. Gdy wróciłem po 12 godzinach, świeca nadal się paliła.
- Mój przyjaciel Michał zawsze przychodzi mi z pomocą, szczególnie w sprawach komputerowych.
- Mogę liczyć na Janka przy pracach remontowych, gdy trzeba pilnie gdzieś pojechać, na Anatola.
- Ksiądz proboszcz Władysław, który był świadkiem mojego pierwszego zachwytu Bogiem w 1981 roku, również odegrał szczególną rolę w moim życiu.
- Ksiądz proboszcz Emanuel swoimi homiliami inspirował mnie do napisania wielu wierszy i pomógł w promocji mojej ostatniej książki „Wszystko jest cudem”.
- Ksiądz Marcin niestrudzony w posłudze chorym, potrzebującym w szpitalach, hospicjum.
- Jacek zawsze wspierał mnie w redagowaniu artykułów do miesięcznika.
- Marysia i Henryk swoimi uwagami nieraz udzielali mi potrzebnych wskazówek.
- Moim sąsiadom: Antoninie, jej córce Jance oraz Katarzynie i Mariuszowi, a także Marioli, którym mogłem z pełnym zaufaniem powierzyć klucze do mieszkania.
- Urszuli oraz synom, Rafałowi i Pawłowi.
- Dr Barbarze Kopczyńskiej, dr Krystynie Nowakowskiej.
Mógłbym wymienić jeszcze kilkadziesiąt, a może nawet więcej osób, od których doświadczyłem wiele dobra. Wszystkim chciałbym wynagrodzić i podziękować.
Ofiaruję tę Świętą Eucharystię i proszę, aby Bóg w swojej Opatrzności i miłosierdziu obdarzył każdego z Was wyjątkowym darem miłości.
Jan Mieńciuk
11 Listopada 2024r.,
obchodzimy 106 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości.
W Chorzowie uroczystości rozpoczęły się Mszą Świętą
koncelebrowaną w kościele Świętej Jadwigi. W uroczystości, pod
przewodnictwem ks.Adriana Lejta , uczestniczyły władze miasta z
prezydentem Szymonem Michałkiem na czele, poczty sztandarowe,
harcerze w mundurach z Liceum im. Ligonia.
W homilii ks. Adrian przypomniał, że heroizm naszych przodków
pozwala nam dziś żyć w wolnym kraju. Choć zaborcy chcieli wymazać
nasz kraj z mapy, naród przetrwał dzięki wierze. Ludzie w czasach
zaborów nie przestali wierzyć, że Polska się odrodzi. I Polska
się odrodziła.
Przypomniał fragment wierszu Władysława
Bełzy: kto ty jesteś? Polak mały. Wielka jest potrzeba uczenia
młodego pokolenia patriotyzmu. Tym czasem promowany jest
kosmopolityzm. .
Na zakończenie homilii ks. Adrian poprosił prezydenta o przyniesienie repliki Świecy Niepodległości, która po raz pierwszy zapłonęła w 1867 roku w Rzymie. Świeca ta była symbolem polskiej nadziei na niepodległość. Po odzyskaniu niepodległości świeca została przewieziona do Warszawy 10 stycznia 1920 roku i w cudowny sposób przetrwała II wojnę światową. W stulecie odzyskania niepodległości, odrestaurowana Świeca Niepodległości trafiła do Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie od tej pory jest uroczyście zapalana przez Prezydenta RP ogniem z Grobu Nieznanego Żołnierza podczas Eucharystii, będącej częścią obchodów Narodowego Święta Niepodległości, w wolnej, niepodległej, suwerennej Polsce.
Replika Świecy Niepodległości zapłonęła na ołtarzu. Po nabożeństwie władze miasta wraz z pocztami sztandarowymi oraz harcerzami przeszły w uroczystym pochodzie przed Urząd Miasta, aby kontynuować obchody święta. Odbyło się uroczyste podniesienie Sztandaru Polski. Chór Lutnia odśpiewał „Rotę”. Prezydent powitał przybyłych mieszkańców miasta oraz gości, zaprosił na koncert w wykoniu Bartek Księżyk K-ESSENCE, Chór Lutnia Chorzów, Chorzowski Brass Band, Zespół Pieśni i Tańca "Chorzów" oraz tradycyjną grochówkę.
Chorzów 11 listopada 2024r. Tekst i zdjęcia- Jan Mieńciuk
--
