OGÓŁNOCHORZOWSKA PIELGRZYMKA DO MATKI BOSKIEJ PIEKARSKIEJ

W ostatnią sobotę września parafianie dekanatu Chorzowa i  Chorzowa Batorego wraz ze swoimi proboszczami przybyli do Piekar Śl. na  wspólne nabożeństwo w intencji miasta Chorzów, jego mieszkańców i władz miasta. Nabożeństwo rozpoczęło się na Wzgórzu Piekarskim rozważeniem Drogi Krzyżowej. Każdy z nas bowiem potrzebuje przemiany wewnętrznej. Aby jednak mogła taka przemiana nastąpić trzeba zobaczyć siebie w prawdzie. Rozważając drogę krzyżową  możemy zobaczyć siebie w świetle Ewangelii.  Przesłanie Ojca Świętego Franciszka – „potrzebujemy nieustannie kontemplować  TAJEMNICĘ MIŁOSIERDZIA”. Tylko Światło Prawdy pomoże nam zobaczyć sens wydarzeń, które doprowadzą nas do autentycznych wartości. Miłosierdzie Boże jest wpisane w tajemnicę krzyża.

Matka Boża idzie obok Syna, który jest szydzony, pogardzany. Matka Boża towarzyszy każdemu chrześcijaninowi, który za pragnienie bycia wiernym Chrystusowi jest tak często wyśmiewany, szydzony.  Modlimy się za matki, ojców wychowujących dzieci, za nasze rodziny, za rządzących. Jezus wiele razy upadał pod ciężarem krzyża, my upadamy pod ciężarem własnych słabości, grzechów. Najważniejsze to by wstać i iść dalej. Liczy się moja dobra wola.

Po rozważeniu drogi krzyżowej na wzgórzu kalwaryjskim wszyscy proboszczowie i księża dekanatu chorzowskiego oraz przedstawiciele władz  miasta przeszli do Bazyliki Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja,  aby przed  Cudownym Obrazem Matki Miłości i Sprawiedliwości Społecznej koncelebrować uroczystą Eucharystie w intencji miasta Chorzowa. 

Homilię  wygłosił emerytowany ks. Gerard Gulba - rezydent. Przypomniał  historię sprzed sześćdziesięciu laty, kiedy od 6 godz. rana nieustannie, co półgodziny była sprawowana
msza św. Ludzie wokół ołtarza  szli na kolanach, komunię przyjmowano na kolanach. Świat się zmienił, ludzie się zmienili. My wciąż pielgrzymujemy na tej ziemi, jesteśmy w drodze. Przychodzimy do Matki Bożej, która wskazuje drogę, wskazuje na  Jezusa. Jezus mówi „ Ja Jestem Drogą” /J 14,6/. Zwrócił uwagę na największy grzech nie tylko naszych czasów - to pycha, która gubi jedność wśród chrześcijan często uważających się za bardzo wierzących. 

Jesteśmy słabi, często upadamy. Konfesjonał pomaga nam wstać i iść dalej przez życie.
Świat odrzuca Boga, odrzuca grzech. Tylko Matka Boska wskazuje  PRAWDZIWĄ DROGĘ.

Jan Mieńciuk

WYSTAWA RZEŹBY W GLERII SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „FRA ANGELICO” W MUZEUM ARCHIDIECEZJALNYM.

Po letniej, wakacyjnej przerwie galeria  sztuki współczesnej  „FRA ANGELICO” Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach znowu tętni życiem zachwycając miłośników sztuki współczesnej niepowtarzalnym urokiem i pięknem prezentowanych dzieł. Tym razem we czwartek- 15 września odbył się wernisaż wystawy rzeźby  Stanisława Cukier pt.  „OTO CZŁOWIEK”.

Autor w swoich pracach odsłania emocje, przeżycia, które pokazują prawdę o człowieku w sposób, który jest znakiem człowieczeństwa.

Na wystawie w Galerii zaprezentowane rzeźbiarskie portrety - to ludzie, którzy wywarli szczególny wpływ na życie artysty. Rzeźbiarz prezentując osoby niezwykłe, jemu bliskie – św. Edyta Stein, św. Brat Albert podkreśla wymiar ludzkiego dramatu zawarty w  Ewangelii: OTO CZŁOWIEK- Piłat wskazuje na Jezusa.

Na wernisaż przybyło wielu miłośników sztuki. Wernisaż swoją obecnością  zaszczycił Bp Adam Wodarczyk.

Tę wystawę powinno się oglądać w ciszy, kontemplować. Każda rzeźba zmusza aby się zatrzymać dłużej. Wystawa trwa  do 13 października.

Muzeum czynne: wtorek, środa, czwartek 14,00-18,00, sobota 11,00-15,009 w czasie trwania wystaw czasowych).

tekst i zdjęcia

Jan Mieńciuk

KRÓLOWA POKOJU

                             Jan Mieńciuk

Wszystko kosztuje

trzeba płacić

tylko Matka

nie wystawia rachunku

pragnie jedynie

serca

Medziugorje, sierpień 2016r       

PIELGRZYMKA DO KRÓLOWEJ POKOJU

We wtorek, 23 sierpnia po porannej mszy św.  w Hospicjum w Chorzowie Batorym grupa wolontariuszy i personelu  hospicyjnego z dr Barbarą Kopczyńską - inicjatorką  i organizatorką pielgrzymki i ks.

dr Marcinem Niesporkiem, wyruszyła na pielgrzymkę do Matki Bożej Królowej Pokoju w Miedziugorje.

Obecnie, za sprawą objawień Matki Bożej od 24 czerwca 1981 r. dzieciom  „widzącym” Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković, Ivan Dragićević, Ivan Ivanković i Milka Pavlović,  ta miejscowość stała się znana na całym świecie. Tutaj  jest najwięcej  nawróceń, nieustannie odbywa się spowiedź we wszystkich językach świata – stąd Medziugorje jest często nazywane „konfesjonałem świata”.

Wieczorem dojeżdżamy do jednego z najstarszych miast Chorwacji – do Ludbergu. Według legendy  Ludbreg znajduje się w centrum świata (centrum mundi), ponieważ dwa wielkie miasta Europy – Budapeszt i Wiedeń są oddalone od niego dokładnie 225 km. Ten fakt został odnotowany na rynku starego miasta. Tutaj  w 1411 r. zdarzył się Cud Eucharystyczny  - w trakcie Eucharystii kapłan wątpił w przeistoczenie, kiedy więc przełamywał hostię z opłatka spłynęła krew,  wino zamieniło się w autentyczną ludzką krew.

W roku 1513 papież Leon X wydal bullę, w której publicznie i uroczyście ogłosił autentyczność relikwii i pozwolił na jej czczenie.

W kościele Najświętszej Trójcy, przy relikwiach  Najświętszej Krwi Chrystusowej rozpoczynamy drugi dzień naszego pielgrzymowania.

Zaraz po Eucharystii wyruszamy
w dalszą drogę. Zatrzymujemy się przy Parku Narodowym JEZIORA PLITWICKIE
 - 16 czystych, krasowych jezior połączonych ze sobą siecią ponad 90 kaskad, wodospadów (największy Veliki Slap 78m) i strumieni, otoczonych lasami. Kolor wody w jeziorach zmienia się w zależności od zawartości minerałów, roślinności i kąta padania światła. 

Niezwykle bajeczne formacje skalne, kaskady wodospadów. Najbardziej zdumiewające jest to, iż mimo ogromnej ilości turystów panuje idealna harmonia, spokój. Tutaj nikt się
nie śpieszy. Tuż obok ścieżki w wodzie pływają ryby, kaczki przez nikogo nie płoszone – niezwykle rajski widok. Idziemy więc bardzo wolnym tempem. Dopiero późnym wieczorem dojeżdżamy do Miedziugorje.

W środę, 25 sierpnia rozpoczynamy dzień modlitwą różańcową idąc kamienistą drogą
na Górę Objawień. Trzeba iść bardzo ostrożnie, po kamieniach  różnej wielkości, trochę  wygładzone przez rzesze idących pielgrzymów. To tutaj 24 czerwca 1981 r. Matka Boża skierowała do „widzących” pierwsze wezwanie  POKÓJ, POKÓJ, POKÓJ i tylko POKÓJ. Pokój musi zapanować między człowiekiem i Bogiem”.

Wieczorem, przed ołtarzem polowym odmawiamy wspólnie różaniec. Każdy pielgrzym odmawia w swoim języku. Tworzy się niezwykła jedność. Po różańcu około stu kapłanów koncelebruje Eucharystię Świętą, na której gromadzi się ponad 10 000 wiernych z różnych miejsc świata (dziś nie ma żadnego święta). Niezwykłe skupienie. Po Eucharystii adoracja Przenajświętszego Sakramentu.

 Moi przyjaciele ze zdumieniem stwierdzili - nigdy nie przeżyli czegoś takiego, aby przy tak ogromnej ilości ludzi mogła panować tak wielka cisza, że nawet słychać bicie własnego serca - no właśnie, w tej wielkiej ciszy serca trzepotały jak szalone . Wiele różnych osób, z różnych środowisk! Coś wszystkich w niezwykły sposób łączyło. Tak! Pragnienie POKOJU, pragnienie DOBRA. 

Chyba tylko Matka Boża wie ile młodych ludzi dziękowało łzą za tę jedyną, niepowtarzalną chwilkę trwania w OBECNOŚCI BOŻEJ.

Święto Matko Boskiej Częstochowskiej, 26 sierpnia świętujemy w Dubrowniku. O godz.11 gromadzimy się w Sanktuarium św. Błażeja - patrona chorób gardła, który jest też patronem tego urokliwego miasta. Mszę św.  sprawuje nasz duchowy opiekun  ks. Marcin.  Modlimy się za naszą Ojczyznę, rodziny, przyjaciół. W nabożeństwie miała uczestniczyć tylko nasza grupa hospicyjna. W Eucharystii jednak wzięło wiele innych osób, którzy znaleźli się w tym czasie w świątyni. Po mszy błogosławieństwo przez wstawiennictwo św. Błażeja, ze świecami o uzdrowienie z chorób gardła i innych chorób. Po mszy św. zwiedzamy najpiękniejsze miasto nad Adriatykiem. Tutaj przepyszne są lody, a za sprawą św. Błażeja nikomu nie szkodzą na gardło.

W sobotę, już o godz. 5, przed świtem wyruszamy na Górę Kriżevac rozważać Stacje Drogi Krzyżowej.  Przed nami idzie kilka grup.  Najbardziej wyjątkowa droga, stacje usytuowane między głazami kamienistej drogi, której  kamienie, wygładzone jedynie przez stopy rzesz pielgrzymów idących o każdej porze dnia, a również i nocy. Trzeba włożyć wiele trudu
by wejść na górę. Niektóre osoby idą o kulach i bez względu na zmęczenie. Niejednokrotnie bywa tak, że po wejściu na górę, odzyskują sprawność, że  już nie potrzebują laski. Inne, (młodsze) osoby idą poprostu boso. Kto im każe? Miłość? Tak! Ta droga krzyżowa, to jest MODLITWA SERCA.

Tutaj istnieje Wspólnota Cenacolo niosąca pomoc młodym ludziom z problemami,
w szczególności narkomanom i alkoholikom – powstała w lipcu 1983 roku z inicjatywy włoskiej zakonnicy Elwiry Petrozzi. Obecnie działa 56 domów wspólnoty na całym świecie,
w tym 3 w Polsce. Metoda terapii opiera się na intensywnej pracy, modlitwie, dzieleniu się uczuciami, rozwijaniu talentów i zajęciach sportowych. Wspólnota nie zatrudnia kwalifikowanych psychologów, ani nie stosuje terapii farmakologicznej. Z danych z ostatnich 25 lat funkcjonowania wspólnoty wynika, że skuteczność tej terapii przekracza 80%.

Wspólnota od samego początku nie ma żadnych dotacji. Na utrzymanie i rozwój  zapracowują sami uczestnicy tej wspólnoty.

Młodzi ludzie, którzy wcześniej byli narkomanami, alkoholikami obecnie bardzo przyjaźni, uczynni, serdeczni. Więc niejednokrotnie okoliczni, gospodarze, przedsiębiorcy wspomagają darami żywności itp.

Może ktoś powiedzieć, że nic nowszego Matka Boża nie mówi ponadto, co zostało zapisane
w Ewangelii. Ale przecież w Kanie Galilejskiej powiedziała tylko kilka słów „Uczyńcie
co wam mówi Syn”. Matka Boża orędzia przekazuje  najbardziej zwyczajnym, prostym dzieciom, tylko jedno zapewne wyróżniało spośród rówieśników - ich serca były czyste,
 i pokorne. Tylko takie serca nie dokonają zniekształceń przekazywanych orędzi. 

Matka Boża prosi aby nasza modlitwa wypływała z głębi serca - była modlitwą serca. 

Tekst i zdjęcia

Jan Mieńciuk