DO ZOBACZENIA W NIEBIE

 

W czwartek, 29 sierpnia 2024 r., w kościele św. Józefa w Chorzowie odbyła się smutna uroczystość pogrzebowa śp. Zbigniewa Sawicza, który zmarł w wieku 84 lat. Przez wiele lat angażował się jako wolontariusz w Hospicjum w Chorzowie Batorym. Mszę świętą pod przewodnictwem ks. Emanuela Pietrygi koncelebrowało trzech kapłanów.

 

Podczas homilii ks. Emanuel przypomniał, że zmarły przez całe życie służył bliźnim, znajomym oraz potrzebującym. Żył Słowem Życia, dając świadectwo miłości i wiary. Wszędzie, gdzie się pojawiał, pozostawiał ślad dobra. Nie żył dla siebie, lecz dla innych. „Twój krzyż jest bramą do nieba. Nie żegnamy, ale mówimy: Do zobaczenia w niebie.” Na wiązance pożegnalnej od hospicjum widniał napis: „Do zobaczenia w niebie.”

Wieczny odpoczynek racz Jemu dać Panie.

PIELGRZYMKOWYCH WSPOMNIEŃ CZAR

 

Wtorek, 27 sierpnia 2024 roku. Ile to już lat minęło od czasu, gdy radośnie, z modlitwą i śpiewem, wyruszaliśmy na pielgrzymkę z Chorzowa na Jasną Górę. Pielgrzymka wychodziła zawsze 26 sierpnia z kościoła św. Jadwigi w Chorzowie. W latach osiemdziesiątych XX wieku grupa pielgrzymkowa liczyła około 700 osób. Początkowo pielgrzymowaliśmy dwa dni w jedną stronę, szlakiem przez Woźniki, gdzie nocowaliśmy, a następnego dnia docieraliśmy do Jasnej Góry. W drugim dniu, w drodze na Jasną Górę, przed kościołem w Starczej, zawsze robiliśmy wspólne zdjęcie pamiątkowe.

 W latach 1999-2017 pielgrzymowało nas nieco mniej, a trasa obejmowała dwa noclegi: pierwszy w Świerklańcu, a drugi, tradycyjnie, w Woźnikach Śląskich. W Częstochowie nocowaliśmy w Domu Jana Pawła II. Po jednym dniu odpoczynku pielgrzymka wracała do Chorzowa. Zwykle w mniejszej liczbie, bowiem niektórzy musieli wracać wcześniej do domu ze względu na pracę i brak urlopu. W ostatnich latach pielgrzymka kończyła się uroczystym błogosławieństwem w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Chorzowie Batorym. Po wyjściu z kościoła wszyscy obowiązkowo tańczyli w kręgu, śpiewając „Laurencję”. Mam tylko jedno nagranie tego tańca i śpiewu, wykonane w 2017 roku.

Dziś idzie 45 Ogólnochorzowska  pielgrzymka na Jasną Górę już drugi dzień. W czwartek 29 sierpnia 2024 roku w Kaplicy Najświętszej Marii Panny uroczysta masz w intencji pielgrzymów i miasta Chorzów. Ja już nie chodzę na te piękne pielgrzymki. Mam 73 lata i zdrowie nie pozwala mi na to. Jednak najpiękniejsze wspomnienia zawsze pozostaną w sercu.
Jan Mieńciuk

NA DZIEŃ DOBRY

 

Na dzisiejsze, wtorkowe Dzień Dobry, 20 sierpnia 2024 r., spotkało mnie miłe zaskoczenie. W skrzynce pocztowej znalazłem piękną kartkę od przyjaciela Jarosława Powojskiego. Po raz pierwszy spotkaliśmy się wiele lat temu, podczas przedostatniego postoju etapu 22 Pielgrzymki Różnych Dróg i Kultur, którą nazywano „hipisowską”. Jest to jednak bardzo barwna i radosna pielgrzymka, która znacznie różni się od tradycyjnych grup pielgrzymkowych. Organizatorem i przez 39 lat przewodnikiem wszystkich pielgrzymek był śp. ks. Andrzej Szpak. Obecnie odbyła się już 46. pielgrzymka, którą prowadził franciszkanin o. Kordian. Mam wiele pięknych wspomnień z tamtych pielgrzymek, a z wieloma osobami do tej pory łączą mnie serdeczne przyjaźnie."

UROCZYSTOŚĆ

 

Czwartek, 15 sierpnia - Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, inaczej Matki Boskiej Zielnej. Dzisiejszy dzień powitał mnie tęczą. Na zachodzie ciemne chmury, na wschodzie pięknie świeci słońce, a ciepły deszcz delikatnie kropi. Aby godnie uczcić ten święty dzień, warto zacząć od uczestnictwa we Mszy Świętej w świątyni.

Za nawami kościoła św. Jadwigi na stołach ustawiono urocze bukieciki ziół i kwiatów zebranych w Ogrodzie Biblijnym przy kościele. Każdy może je wziąć, a do skarbonki złożyć ofiarę na utrzymanie Ogrodu. Na zakończenie Mszy Świętej ksiądz poświęcił wszystkie bukieciki ziół. Tak niewielki gest, a przynosi tyle radości!

Jan Mieńciuk
Chorzów, 15 sierpnia 2024

Popołudnie na Skałce - 11 sierpnia 2024 r.

 

Gdy nie chce się jechać daleko, bo jest zbyt ciepło lub coś innego stoi na przeszkodzie, najbardziej odpowiednia jest „wyprawa” na Skałkę – Ośrodek Rekreacji i Sportu. Za jeziorem i stadionem znajduje się nieduży, ale bardzo urokliwy park z dorodnym drzewostanem. Mimo że w pobliżu biegnie droga i przejeżdża wiele samochodów, w parku panuje cisza. Czasami po drzewach przemyka zwinna wiewiórka. Na jeziorze łodzie kołyszą się w słońcu, a dzieci bawią się na dmuchanym zamku-zjeżdżalni. To naprawdę przyjemne popołudnie.

WERNISAŻ W GALERII MM

 

W poniedziałek 5 sierpnia 2024 roku w chorzowskiej Galerii MM swoją twórczość zaprezentował młody adept grafiki i sztuki malarskiej, chorzowianin Andrzej Ciołek, urodzony w 1986 roku. Autor prezentowanych prac jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na kierunku Grafika Warsztatowa. Za pracę dyplomową został wyróżniony medalem w 2014 roku.

W swoim dorobku ma już kilka wystaw indywidualnych (2013, 2019, 2020) oraz wystawę pokonkursową – Nowa Awangarda, Szyb Wilson, Katowice (2015). Autor w niepowtarzalny sposób interpretuje motywy psychologiczne i filozoficzne, tworząc obrazy za pomocą różnych metod malarskich. Posługuje się symboliką, ukazującą złożoność ludzkiego myślenia, które składa się z milionów indywidualnych sposobów postrzegania świata. W swoich pracach prezentuje doświadczenia i wrażenia zgromadzone na przestrzeni lat.

Współczesny człowiek, zwłaszcza młody, nie zawsze wyraża się słowami – często robi to poprzez obraz, sztukę, grafikę. Pragnie podkreślić swoją inność, zwrócić na siebie uwagę, zaimponować. Czy to moda? Trend? Przede wszystkim pragnie być sobą. Autor próbuje zrozumieć różnice między jednostkami i grupami ludzi.

 Wymowne są obrazy z serii „Relacje wewnętrzne”. Próby konfrontacji międzyludzkich autor ukazuje w serii obrazów „Żądła”, a o uzależnieniu od osiągnięć cywilizacyjnych opowiada seria „Sklepy z zabawkami … podłączonymi do prądu”.

 W katalogu swoich obrazów pt. „ROZTOPOY” (dostępnym dla uczestników wernisażu) zadaje pytanie: „Co gdyby nagle wszyscy się zobaczyli bez kamuflażu, makijażu…?”. Obrazy Andrzeja w szczególny sposób przykuwają uwagę i wzbudzają emocje. Zapewne u każdego inne. I to właśnie jest dobre.

 

Jan Mieńciuk